เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการลดคาร์บอนในการผลิตพลังงานในฟิลิปปินส์ และเหตุใดก๊าซจึงไม่ถูกมองว่าเป็นทางเลือกที่เป็นไปได้สำหรับการผสมผสานพลังงานในอนาคตของประเทศ Pamela Largue ได้รับข้อมูลเชิงลึกพิเศษจาก Frank Thiel กรรมการผู้จัดการของ Quezon Power

ตามที่ Thiel ระบุ แผนพลังงานของกรมพลังงานฟิลิปปินส์สำหรับปี 2568-2593 ให้ความสำคัญกับสินทรัพย์ก๊าซน้อยลง และให้ความสำคัญกับพลังงานหมุนเวียน ถ่านหิน และนิวเคลียร์มากขึ้น เพื่อขับเคลื่อนการเปลี่ยนผ่านด้านพลังงาน

Thiel กล่าวว่า คาดว่าจะมีสินทรัพย์ก๊าซใหม่เข้ามาในส่วนผสมของพลังงานน้อยลงเนื่องจากทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดในประเทศ และเสริมว่า มีแหล่งผลิตหลักเพียงแห่งเดียวคือ Malampaya และการผลิตของแหล่งดังกล่าวก็ลดน้อยลงแล้ว

คุณคิดว่าก๊าซจะมีบทบาทในส่วนผสมพลังงานของฟิลิปปินส์หรือไม่?

แม้ว่าก๊าซธรรมชาติจะถูกยกย่องว่าเป็น "เชื้อเพลิงเปลี่ยนผ่าน" แต่ในฟิลิปปินส์ไม่น่าจะเป็นเช่นนั้น เนื่องจากต้นทุนของมันทำให้ยากต่อการนำออกสู่ตลาด แต่เรากำลังเห็นถ่านหินเข้ามามีบทบาทมากขึ้น

ที่บริษัท Quezon Power เราประเมินการเผาร่วมด้วยแอมโมเนียว่าเป็นวิธีที่เป็นไปได้ในการลดการปล่อยมลพิษ อย่างไรก็ตาม การศึกษาได้ชี้ให้เห็นถึงปัญหาหลายประการ เช่น ต้นทุนที่สูงมาก การจัดหาแหล่งพลังงานที่จำกัด และข้อกังวลด้านความปลอดภัย เราจึงเลือกที่จะไม่พิจารณาเรื่องนี้ต่อไป

เรายังได้ศึกษาการเผาเชื้อเพลิงชีวมวลร่วมด้วย ปัญหาหลักคือการหาแหล่งชีวมวลที่มีคุณภาพไม่เพียงพอเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาหม้อไอน้ำ นอกจากนี้ เรายังศึกษาการเปลี่ยนจากถ่านหินเป็นก๊าซธรรมชาติ แต่ต้นทุนเชื้อเพลิงกลับทำให้ทางเลือกนี้ไม่สามารถใช้งานได้

เราเลือกที่จะมุ่งเน้นไปที่การปรับปรุงประสิทธิภาพของโรงงานแทน

ความท้าทายสองประการที่ใหญ่ที่สุดที่โครงการก๊าซใหม่ต้องเผชิญคืออะไร?

การหาสัญญาระยะยาวเพื่อสนับสนุนการพัฒนาโครงการถือเป็นความท้าทาย สัญญารับซื้อสามารถได้มาโดยผ่านกระบวนการคัดเลือกที่มีการแข่งขันสูง แต่กระบวนการนี้มีกฎระเบียบที่เข้มงวด โอกาสการทำสัญญาในรูปแบบอื่นมีจำกัดมาก

นอกจากนี้ ตลาดที่ยกเลิกการควบคุมในปัจจุบันของประเทศก็ไม่เหมาะสมที่จะใช้เป็นเหตุผลในการเปิดตลาดก๊าซใหม่

ปัจจัยสำคัญอีกประการหนึ่งคือไม่มีการจัดหาเงินทุนสำหรับโรงงานประเภทพ่อค้า

ต้นทุนเป็นความท้าทายที่สำคัญ ผู้รับซื้อไฟฟ้าที่มีศักยภาพต้องการต้นทุนการผลิตไฟฟ้าที่ต่ำที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เรื่องนี้ยังเป็นเรื่องของกฎระเบียบอีกด้วย เมื่อรวมกับแรงผลักดันด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญนี้ ประกอบกับกระบวนการขออนุญาตที่ซับซ้อนมาก ส่งผลให้มีโครงการก๊าซธรรมชาติใหม่ๆ เกิดขึ้นน้อยมาก

เรียนรู้เพิ่มเติมจาก Frank Thiel ที่ งาน Enlit Asia ระหว่างวันที่ 9-11 กันยายน ณ กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย โดยเขาจะมาแบ่งปันข้อมูลเชิงลึกในการอภิปรายหัวข้อ: การพัฒนาประสิทธิภาพของโรงไฟฟ้าเพื่อการเปลี่ยนผ่านด้านพลังงานที่สมจริง

ไฮโดรเจนอาจเป็นปัจจัยที่ทำให้การใช้ก๊าซเพิ่มมากขึ้นหรือไม่?

เทคโนโลยีไฮโดรเจนพร้อมใช้ก็พร้อมแล้ว แต่ต้นทุนและปริมาณการผลิตกลับกลายเป็นอุปสรรคสำคัญ ยังไม่มีไฮโดรเจนสำรองไว้ใช้ในประเทศเพื่อผลิตไฟฟ้า หรือผสมกับก๊าซธรรมชาติในประเทศ

การเผาร่วมแอมโมเนียต้องเผชิญกับความท้าทายเดียวกัน นั่นก็คือ การจัดหา การขนส่ง และการเปลี่ยนก๊าซให้กลับมาเป็นก๊าซใหม่นั้นมีราคาแพงเกินไป และอัตราค่าไฟฟ้าในปัจจุบันไม่ได้คำนึงถึงต้นทุนเหล่านี้

โอกาสที่เป็นไปได้ประการหนึ่งในการเพิ่มการใช้ก๊าซและอาจผสมไฮโดรเจนด้วยนั้น อยู่ที่การพัฒนาท่อส่งเพื่อส่งไปยังโรงงานหลัก

อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันไม่มีท่อส่งก๊าซในประเทศ นอกจากท่อส่งก๊าซเพียงไม่กี่แห่งรอบแหล่งก๊าซมาลัมปายา การใช้ก๊าซอาจเพิ่มขึ้นอย่างมากหากมีเครือข่ายท่อส่งก๊าซ